De ALV (Algemene Leden Vergadering) van de ANPV heeft het bestuur de opdracht gegeven een intensief samenwerkingstraject met de andere politiebonden aan te gaan. Doel is om als één politiebond te gaan optrekken. Alle vier de bonden hebben hiervoor een kwartiermaker aangesteld die samen met een projectleider en ondersteuner voorbereidingen treffen. Voor de ANPV is dat Peter van der Spoel, kaderlid uit Rotterdam. We stelden hem een aantal vragen.
Hoe is het met de kwartiermaker ANPV?
Druk met het uitzoekwerk voor de stuurgroep (red: de gezamenlijke vier dagelijks besturen van de politiebonden) om een ideale vorm te vinden waarmee in 2024 de samenwerking vorm kan krijgen. Ik kan nog niet in detail treden omdat alles met elkaar verband houdt. De stuurgroep stuurt op de stappen in deze fase. Het eindproduct zijn gewijzigde statuten en een overeenkomst. Er komt nog een inspraakronde en het eindproduct wordt voorgelegd aan de Algemene Ledenvergaderingen van alle vier de bonden.
Waarom hebben jullie niet gewoon één vereniging opgericht?
Dat is een keuze die in de voorbereiding en verkenning tussen de politiebonden is gemaakt. Bij alle varianten zijn plussen en minnen in kaart gebracht en is er gekozen voor een intensieve samenwerking. Daarna hebben de besturen een opdracht geformuleerd. Voor de uitwerking daarvan zijn kwartiermakers (één per bond) gezocht die met een ondersteuner en projectleider de opdracht uitwerken.
Waarom geen fusie?
Daar zijn een aantal goede redenen voor die te maken hebben met een geleidelijke overgang naar een organisatie die alle politiemensen verenigt en vertegenwoordigt. De belangrijkste is dat een fusie heel veel voorbereiding aan de voorkant kost (jaren). Er wordt dan een nieuwe bond opgericht en de bestaande vier worden dan opgeheven. Een big bang met veel risico’s voor de leden, het overleg met de minister en ook voor onze werknemers een langere periode van onzekerheid.
In de huidige opzet kan intensieve samenwerking (zoals nu al gebeurt) direct ingezet worden vanuit overtuiging en resultaten. De huidige organisatievormen blijven als verzekeringspremie in stand. Zonder de big bang kun je de risico’s voor leden uitbannen en stap voor stap leden laten profiteren van verbeteringen, een betrouwbare en herkenbare overlegpartner voor de minister blijven en de werkorganisaties hun focus op hun taken laten houden. Maar ook lopende IBB-zaken, de financiën en contributie stap voor stap gelijktrekken en de tijd nemen om iedereen in positie te houden of te brengen.
Dat klinkt allemaal heel voorzichtig. Moet je niet gewoon doen en doorgaan?
Uiteindelijk bepalen de leden alles in hun vereniging, maar ik ben geen voorstander van zo’n klap. Zeker niet als je met deskundigen in de diepte zaken uitzoekt, rekening houdt met de gevoelens en niet te vergeten, belangen en verantwoordelijkheden van alle besturen, leden en werknemers. Het is een heel complex geheel en alles is met elkaar verbonden. Ik sluit niet uit dat ik hetzelfde zou zeggen vanaf de buitenkant, maar ik raad het met al mijn kennis van de inhoud heel erg af.
Wanneer gaan we wat concreets horen?
De stuurgroep stuurt op de voortgang. Dit jaar moeten de stukken klaar zijn voor het interne overleg en gaan de verenigingsdemocratieën aan de slag. In dit tempo kunnen we voor de volgende zomer al een gezamenlijk bestuur hebben met de start van één politiebond. Ik hoop dat iedereen door gaat krijgen dat we uiteindelijk één professionele organisatie neer gaan zetten en volgend jaar om deze tijd we alleen nog vooruit kijken met één blik in het belang voor al onze leden.
Dus jij zegt doen?
Ja, anders zou ik het niet voorbereiden, maar de ALV bepaalt en de besturen zullen echt alles afwegen voor ze het eindresultaat voorleggen. Maar zeg nooit nooit. Voor alles is een tijd en een plaats. En de tijd is nu rijp om intensief samen te werken en als één bond op te gaan treden.